Een tijdje terug werd er bij het tv programma ‘Hollandse zaken’ uitgebreid gesproken over vechtscheidingen en ouderverstoting. De vraag die de programmamaker stelde was:  zou de natuurlijke omgeving vaker ‘stop’ moeten zeggen tegen vechtscheidende ouders die diep in de problemen zitten? Stop  tegen ouders die zo boos zijn dat één van de ouders uit beeld raakt of de zwarte piet toegespeeld krijgt.
Durf jij je te bemoeien met een scheiding?

Een antwoord

Een van de antwoorden was: ja de school, de huisarts, de buren, familieleden, vrienden, kunnen een rol spelen. Nu gaan de mensen die weet hebben van de situatie het vaak uit de weg.  Ze willen niet in de strijd betrokken raken en in feite laten ze daarmee de ouders en de kinderen in de steek,  terwijl ze zien dat het op heel veel vlakken misgaat. Als de naasten opstaan en wél zeggen: ‘denken jullie eens aan het belang van je kind’. Kan ik je helpen?  Als we dat doen, dan zijn we denk ik al een heel stuk verder.

It takes a village to raise a child

Deze uitspraak krijgt nog meer betekenis wanneer we beseffen dat we het gewoon niet alleen kunnen. En dat we het ook niet alleen hoeven te doen. We komen  uit een cultuur waar we het allemaal zelf moeten kunnen. Toch? Maar het hoeft niet en het kan ook niet.  We zijn zoveel rijker als we elkaar helpen.  Ieder met onze unieke bijdrage.  Feit is: onze eigen meningen, ideeen en oordelen zitten ons regelmatig in de weg. Buitenstaanders hebben vaak een heldere kijk op de situatie. Durf jij je te bemoeien met een scheiding?

Hoe gaan we dat dan doen?

In onze cultuur geldt een taboe dat je je niet met de problemen van een ander bemoeit, toch wordt dat volgens mij wel van ons gevraagd. In deze tijd met zoveel scheidingen is het belangrijk dat we ons er bewust van zijn dat we elkaar nodig hebben. Samen weten we meer.  Ouders die bereid zijn om zich te ontwikkelen en te leren zijn goede voorbeelden voor hun kinderen. De kinderen van hun kinderen zullen daar ook weer profijt van hebben. Zo kunnen we toegroeien naar een samenleving waar betrokkenheid, zorg en medeleven bijdraagt aan het welzijn van ouders en kinderen die hun weg in het veranderende landschap van relaties weten te vinden.

2 tips om ons met elkaar te bemoeien.

Durf jij je te bemoeien met een scheiding? Ouders waarvan je ziet dat de kinderen het ook moeilijk hebben? Ja je loopt vaak tegen een muur. Schaamte, schuld en ontkenning (alles gaat best goed), zorgen er voor dat het niet gemakkelijk is. Laat jij je daardoor weerhouden?
Ik ken in ieder geval 2 invalshoeken die het makkelijker maken om ouders te bereiken.

1. Laat ouders weten dat jij ziet dat ze er alles aan gedaan hebben om het zo goed mogelijk te doen.  Als ze het anders hadden kunnen doen, dan hadden ze dat echt wel gedaan. Ze hebben het niet expres ‘verkeerd’ gedaan. Pas achteraf  kunnen ze zien dat het anderen mogelijk schade berokkend heeft. Pas wanneer ze dat zien, kunnen ze daar verantwoordelijkheid voor nemen.
Ouders in een vechtscheiding zijn vaak aan het einde van hun latijn en zijn bezig met overleven.
Ze kunnen misschien een beetje ontspannen als je hen verteld dat jij ziet dat ze alles geprobeerd hebben wat ze konden.

2. Alle ouders handelen voor een deel onbewust vanuit reactiepatronen die meer met overleven dan met leven te maken hebben. Vaak zijn dat primaire en onbewuste patronen die generaties lang doorgegeven zijn.
Ook cultuur, religie, dorp, stad, leraren, trauma’s, familiegeschiedenissen hebben invloed op de wijze waarop ouders op elkaar en op de kinderen reageren. Compassie en besef hierover maakt het makkelijker om met ouders in gesprek te gaan.

Wil jij hulp? Ga naar “Gratis wijsheid” op de website, voor 100 tips, een uittreksel van mijn boek, een verhaal over pijn en liefde in relaties en meer.
Wil je mijn hulp inschakelen? Laat me dan via het contactformulier weten wat ik voor je kan doen.

Vraag:

Heb jij je wel eens (in de goede zin) bemoeid met ouders en kinderen die het moeilijk hadden met de scheiding?
Heb jij tips hoe je het beste ouders in een vechtscheiding kunt benaderen? 
Laat ons hieronder in de daarvoor bestemde ruimte weten wat je er van vindt, wat je doet, deed of zou willen doen.

Meer lezen?

Dat kan hier, maar ook op het platform MIES (Mens In Een Scheiding), waar je menselijke scheidingsverhalen opdoet.