Bij de mediator aan tafel, bij de advocaat, maar ook thuis, doe je er goed aan om een foto van je kinderen op tafel te leggen als je in gesprek gaat over je kinderen, over je relatie en over de scheidings-situatie, maar ook bij andere onderwerpen die mogelijk explosief materiaal bevatten.

Dit soort gesprekken over je relatie, over de scheiding of anderszins kunnen spannend zijn. Het gaat over zaken die jullie beiden aan het hart gaan. Maar ook zaken die makkelijk aanleiding geven tot conflicten. Wanneer je een foto van de kinderen op tafel legt kan het jullie helpen om je te realiseren wie jij wilt zijn voor je kinderen.  Wat wil je ze voorleven? Zijn de keuzes die jullie maken ook goed voor de kinderen? Kun je je eigen emoties een plek geven en helder blijven over wat het beste is voor iedereen?
Het is me al heel wat keren overkomen als ouders bij mij zaten, dat er een gevoelig onderwerp ter tafel kwam en dat de foto’s van de kinderen er toe bijdroegen dat het gesprek niet escaleerde. Regelmatig zijn het juist die momenten dat ouders de pijn toestaan en dan kunnen de tranen even rollen, of komt achter de boosheid een standpunt tevoorschijn, waar beide ouders mee verder kunnen. Ook zijn het momenten waarop ouders zich realiseren dat hun reactiepatronen niet echt bijdragen aan een constructieve manier van overleggen. Ter plekke ontstaat contact en samenwerking. Ik weet het, als het water je aan de lippen staat, dan heb je hier geen boodschap aan…of toch….   Dat dit werkt is duidelijk, maar wat werkt nog meer?  Heb jij tips die behulpzaam zijn om een gesprek goed te laten verlopen? Wat zijn jouw ervaringen?

Zou je die met mij en met de mensen die dit blog lezen willen delen?
Ik zie je bijdrage tegemoet in het veld onder deze blog.
Hartelijke groet
Anne Buiskool