Wanneer de scheiding is voltrokken en iedereen zijn weg weer aan het vinden is, komen er ook weer nieuwe situaties die om een antwoord vragen. Lukt het bijvoorbeeld iedereen om het rouwproces, dat het gevolg is van een scheiding, goed te doorlopen? Hoe gaat het met de kinderen in de nieuwe huizen en op school? Kan iedereen door? Allemaal situaties die na een scheiding om antwoorden vragen die horen bij deze volgende fase.
Afscheid nemen en verder gaan
Afscheid nemen van je rol als partners om als ouders samen verder te gaan, open staan voor nieuwe relaties, je los maken van de gewoontes en gebruiken die je samen hebt opgebouwd kun je doen met behulp van een scheidingsritueel of ceremonie. In een interview dat Manon Ende van “Stoere Stappen” kortgeleden van mij afnam vertel ik over de betekenis van een scheidings-ritueel of een ceremonie:
Het verschil tussen partners zijn en ouders zijn
Het is duidelijk dat je eerst partners bent en daarna ouders wordt. Het is ook duidelijk dat bij veel ouders deze twee verschillende rollen, partner en ouder zijn, door elkaar lopen. Neem bijvoorbeeld de boosheid van de ene ouder op de andere ouder die gaat over hun relatie, maar die gevolgen heeft voor de kinderen wanneer ouders dit uiten waar de kinderen bij zijn. Wanneer ouders de rol van ouder en partner uit elkaar kunnen houden, is dat heel fijn en een goed voorbeeld voor de kinderen. Dat vraagt dat ouders zich daar bewust van zijn, of ze nu samen verder gaan als partners of gescheiden zijn.
Nieuwe verhoudingen na de scheiding
Bij een scheiding neemt men afscheid van de partner-rol. In de praktijk gebeurt dat vaak niet en blijven ouders met patronen op elkaar reageren alsof ze nog partners zijn. Dat wat geweest is, is nog niet afgerond, nog niet losgelaten, terwijl de ouderrol wel doorgaat. Bewust en respectvol de overstap maken van partners naar samenwerkende ouders kun je doen door stil te staan bij deze belangrijke verandering.
Een ritueel of ceremonie om op een diep niveau de oude situatie los te laten.
Wanneer alle praktische zaken geregeld zijn is het duidelijk dat je een nieuwe fase ingaat. Maar is dat ook zo duidelijk op het niveau van de emoties, gevoelens, de verbinding die er is? Vaak zijn ouders zich niet bewust van de verwevenheden die er nog zijn. Dat is ook logisch. Meestal hebben ouders jarenlang met elkaar opgetrokken. Formeel scheiden betekent niet dat je los staat van de ander. Het verwerken van de scheiding, het een plek geven van pijn, angst, verdriet heeft tijd nodig. Een ritueel, alleen of samen, zelfs samen met de kinderen en/of familie in de vorm van een ceremonie kan de waardevolle band als ouders bevestigen, terwijl de band als partners los gelaten kan worden. Samen sta je op de drempel, sluit je een deur en ga je beiden een nieuwe ruimte binnen.
Ook een scheidings-ritueel of ceremonie doen?
Wil je weten hoe jullie met een ritueel of ceremonie de overstap kunnen maken van partners naar samenwerkende ouders, stuur me dan een bericht voor een gratis gesprek.
Jouw verhaal, vragen, aanvullingen?
Schrijf deze hieronder in het reactieveld. Zo verzamelen we waardevolle aanvullingen waar veel meer mensen hun voordeel mee kunnen doen.
Hartelijke groet
anne.buiskool@planet.nl
En dank je wel Manon Ende.
p.s ook reacties en aanvullingen op oudere blogs zijn nog steeds van harte welkom!
Helemaal mee eens Anne. Bij afscheid in andere vormen is een ritueel heel gebruikelijk maar bij scheiding nog niet. Voor de kinderen lijkt het me dit ook nuttig.
Dank je Minjon, Ja voor ouders en kinderen kan dat precies het verschil maken.
Ouders maken zichtbaar en voelbaar dat ze samen ouders blijven, iets waar kinderen vaak bang voor zijn dat dat ook niet meer verder gaat. Verder is daarmee de hoop dat het nog goed komt, waar kinderen ook vaak mee bezig zijn omgezet in een duidelijk statement dat papa en mama geen geliefden meer zijn, maar wel altijd ouders blijven.
Bedankt voor het delen van dit mooie artikel. Veel situaties kan ik herkennen uit mijn omgeving. Meerdere stellen die ik ken liggen in scheiding en vinden het lastig om een nieuwe structuur in hun leven te vinden. Ik geef ook vaak het advies om hier hulp bij te zoeken!
Je stuk doet me denken aan die collega die de hele werkvloer ongevraagd trakteerde op ongezouten kritiek op haar ex-man. Natuurlijk vroeg ik mij af wat voor een effect dit op haar kinderen had. Omdat ze daarmee door bleef gaan, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb heel slinks via het afdelingshoofd laten regelen dat ze professionele hulp in de vorm van bemiddeling of iets dergelijks zocht.
Hallo Isabel, wat geweldig, wat een betrokkenheid!
Dit is leven vanuit het idee dat we ons beseffen dat we een dorp nodig hebben om kinderen op te laten groeien. Twee ouders en misschien was tantes en ooms is te weinig.
Dank je wel voor je daad!
Anne
Bedankt voor het schrijven van dit artikel. Erg herkenbaar, ik bleef zelf ook in oude patronen van toen wij nog een liefdesrelatie hadden, terwijl we al uit elkaar waren. Extra begeleiding en hulp na de scheiding heeft mij erg geholpen om oud zeer te kunnen loslaten.